As wenn nix ween weer

An un för sick hett dat ’n Fründ vun uns‘ Famielje ut Wismar mol ganz kloog seggt: „Dat hett 40 Johr duuert, de beiden Düütschlands ut’neen to divideern. Un dat ward ook 40 Johr duuern, bet dat weller een Land is.“ Fief Johr hebbt wi also noch. He meent, wat dat erst twee Generatschoon ohne de Grenz meern in Düütschland geeven mutt.

Liekers blievt Froogen: Worüm verdeent man in Lübeck för desülbige Arbeit mehr as teihn Kilometer wieder in Meck-Pomm?

Worüm kann man an veele Steeden in de „nieden“ Bunneslänners in’t „DDR-Museum“ gohn? Dat gifft je ook keen „BRD-Museum“ in Hamborg oder Köln. Tscha, ganz eenfach: De DDR-Museen gifft dat, weil dat de DDR even ni mehr gifft. De heuert nu to de BRD. Tominst so half. Tominst no de veeln bunten Wöörd, de man sick in all de bunten Reeden to’n 3. Oktober anheuern kann.

Mi dücht, man hett dat verkehr anpackt. Dör de Fusioon vun de Reederien Hapag un den Norddüütschen Lloyd is je ook de Hapag-Lloyd entstohn un ni blots Hapag oder blots Lloyd. Klor, BRDDR, dat weer nix ween. Irgendwat anners harr sick dor overs funnen.

Seeker, dat politische Süstem in de DDR weer fürchterli. Overs dordör, dat allns, wat mit DDR to kriegen harr, mitmol utradeert wurr, is op beide Sieden vun de fröhere Grenz dat Geföhl entstohn, dat ook de Lüüd ut de ehemolige DDR ni so ganz astrein weern. Dor weer so’n Makel an. Un genau so is dat in veele Köpp ook bleeven. So’n Deel vun dat, wat Oma un Opa dacht hebbt, würkt nu mol in de Enkels wieder.

Annerlei. Mien Madam un ick weern düt Johr twee Weeken in Plau an‘ See to’n Urlaub moken. Dat weer echt scheun dor, un wi hebbt uns düchti freut, dat wi no den Deel vun Düütschland fohrn kunn‘. – Ohne Grenzposten un Schranken. Eenfach so, as wenn gor nix ween weer…

In düssen Sinn